Eenhoornloop 21,7 km

Na vijf bier die avond van tevoren toch maar mee gedaan met de Eenhoornloop in Menaldum. De Midwintermarathon was nog geen week geleden, maar ik had toen al besloten om mee te doen met deze loop. Ook omdat ie in het schema staan voor de marathon van Leeuwarden. Om toch een inschatting te maken hoe mijn benen gesteld waren heb ik gisteren 12 km gelopen. Dat voelde niet slecht. Dus ik dacht bij mezelf ik ben er klaar voor voor een halve marathon.


Zaterdag... 09:00 ging mijn iPhone. Na een niet al te lange nacht (ivm etentje van de loopgroep) stapte ik uit bed. Nou dat beloofd wat vandaag... Snel onder de douche om wakker te worden. Beneden aangekomen de standaard routine. Koffie zetten, rolgordijn omhoog en de kachel wat hoger zetten. Mijn energiebron voor vandaag: vier bruine boterhammen met appelstroop en twee bakken koffie.

10:00 vertrok ik richting Menaldum. Een kleine twintig minuten later stond ik al in de sportkantine om mij in te schrijven. Nog ff schoot er een andere afstand door mijn hoofd, namelijk de 16 km. Want de geplande 21,1 km was gewijzigd in 21,7 km. Nou die 600 meter kan er ook wel bij, zeg. Na de inschrijving zag ik al wat bekende gezichten. Simon, Alex, Patricia, Roelof, Henk, Geert, Hans (en ga zo maar door, anders vergeet ik nog mensen).

En om 11:00 klonk het startschot. Roelof en Henk waren al snel weg. Die deden volgens mij een snelle 16 km. Hans stond ook ergens vooraan. Ik liep weg met Patricia, Alex en Simon. Het tempo voor de eerste 4 km was gemiddeld 5 min/km. Een lekker tempo om erin te komen. Na die 4 km zag ik Hans in de verte lopen. Zonder dat ik het doorhad (of eigenlijk wel, maar het niet willen weten) liep ik weg van Patricia en Simon. "Stiekem weglopen en niks zeggen, hè?" hoorde ik Alex nog achter mij roepen. En sloot op bij mij. Samen liepen we de volgende 5 km met een tempo van gemiddeld 4:39 min/km.

Op het 10 km punt kwamen we bij Hans aan. Ik voelde me nog fris en begon het tempo te drukken tot 4:35 min/km. Alex bleef nog wat langer bij Hans lopen en ik zag het gat achter mij groter worden. Na een km zag ik ook Alex weer de achtervolging inzetten. Dit motiveerde mij om weer harder te lopen (voor zover het gevoel dat toelaat). 10 meter voor mij liep een bekende van Alex. Hij en ik liepen hetzelfde tempo. "Als ik er bij blijf ben ik niet aan het afzakken", hoorde ik mijzelf nog roepen. Alex bleef dicht achter mij lopen, want ik hoorde telkens zijn startnummer wapperen door de wind.

Voor het 16 km punt was de 3e verzorgingspost. Alex was mij alweer ingelopen, begon naast mij te lopen en maakte nog een grapje over binnenbochten pakken (sorry Sven). "Dat scheelt wel" of zoiets. Na de verzorgingspost begon ik met een soort klopjacht. Ik zag enkele lopers voor mij en ik begon ze een voor een 'op te eten'. Uiteindelijk ging het om vijf lopers. Het tempo liep op tot 4:30 min/km. Eentje was zelfs 4:17 min. Ik hoorde het nummertje van Alex niet meer wapperen.

De laatste km ging in. Op de achtergrond hoorde ik de speakers al brullen van meneer met de microfoon. Vlak voor de finish stonden Roelof en Henk aanmoedigend aan de kant. Die waren al een tijdje klaar, gedoucht en al. Alex liep ongeveer 10 meter achter mij toen ik de finish passeerde. Zelf heb ik 1:40:29 geklokt over een afstand van 21,5 km (in tegenstelling tot de officiele afstand 21,7 km) In ieder geval tevreden over mijn tijd. En dan te bedenken dat ik nog herstellende ben van de marathon in Apeldoorn zes dagen geleden.
Details