2e Etappe Beverwijk en 3e etappe Apeldoorn

Op dit moment wel redelijk vermoeid. De hersteltijd tussen de tweede en de derde etappe was minimaal. Maar nu een 'relatief' lange rustperiode. Morgen start de 4e etappe om 10:30 in Uden. Dus nu wasje draaien en daarna naar bed. 




De tweede etappe startte in Beverwijk. Het was een avondetappe. De uitgezette route van gastheer Rinus begon om 1700 en leidde ons door het mooie Noordhollands Duinreservaat naar Egmond aan Zee. Maar voordat we daar aankwamen, was het nog eerst bikkelen op het strand met een regenbui tussendoor.  Op het strand was het de automatische piloot inschakelen en lopen met de bende. En dat ook nog in het donker. Uiteindelijk bij Wijk aan Zee van het strand af en terug richting Beverwijk.

Hoe ik het ervaren heb? Het was een pittige parcours, maar ik heb zeer genoten in de duinen! Lekker lopen in een autovrij gebied en luisteren en kijken naar de natuur. Ergens om 2230 waren we weer bij het beginpunt. De route was ingekort naar 47 km ivm een gesloten broedgebied en intensiteit van de route. Gelukkig konden we daar nog douchen. Want om zo de auto in te stappen is ook niet helemaal bevorderlijk voor je lichaam. De benen doen het nog goed. Wel stijf, maar dat kan ook niet anders.

Op de terugweg nog langs de Mac (hoezo recovery food) en om 01:00 kwam ik aan in Apeldoorn. Ik sliep bij mijn broer. De derde etappe startte in Apeldoorn dus dat scheelde in ieder geval. En probeer dan maar eens te slapen als je 47 km in de benen heb zitten. Al woelend lag ik in bed. Starend naar het plafond en wachten totdat je in slaap valt. In je hoofd beleef je het avontuur nog een keer. Pas na 03:00 viel ik in slaap.

Maar om 07:00 was ik alweer wakker. Het was een onrustige nacht en ben wel een paar keer wakker geworden die nacht. Uiteindelijke om 0800 maar onder de douche gesprongen. Ff de spieren weer opwarmen. Poeh wat voelen de benen weer stijf aan. Nou dat lopen we straks wel weer los in de 3e etappe. (we springen vooruit in de tijd, want de wasmachine is bijna klaar hoor ik)

Dus om 1030 vertrokken we voor de 3e etappe. Deze route leidde ons door Kootwijk, Stroe en dan nog een lus (of andersom, ik weet het niet meer). Ook hier veel heide en natuur gezien. Deze etappe was totn nu toe de pittigste. Je bent niet goed uitgerust en je weet dat je bijna op de helft zit van de BMUT, maar uiteindelijk de 125 km gepasseerd. Joehoeoe. Nu de andere helft nog jaja. Deze etappe stond in het teken van doseren. Op een gegeven moment ontstond er veel spreiding in de groep. Ik probeerde zoveel mogelijk op mijn eigen tempo te lopen, want de pees boven om mijn linkervoet begon ook te zeuren.

En uiteindelijk kwamen we weer aan bij de 45 km. Nou dat zijn dan heeeele lange 5 km's dan hoor.
En bij 49 km ga ik ook nog bijna op mijn plaat. Ik stoot met mijn al gevoelige linkervoet tegen een boomstronk aan en laat de zwaartekracht zijn werk doen. Gelukkig kon ik nog mijn evenwicht bewaren, maar moest wel ff het zijterrein induiken en uiteindelijk zit ik ergens tegen een bult aan. Au.

Maar de 150 km's zijn gemaakt en er zijn nog twee etappes over! En nu ga ik echt pitten. Morgen weer een dag. Foto's volgen...