LEEUWARDEN - Als je maar genoeg loopt, dan krijg je vanzelf wel filosofische neigingen. Vandaag had ik tijdens mijn duurloop van 5 uur weer zo'n ingeving. Het is iets van mezelf. Het boeit mij niet hoe anderen er over denken. Het is hoe ik erover denk.
Wat is trainen nou? Is dat braaf je schema volgen, met of zonder hartslagmeter, bananen of gels? Trainen kan op verschillende manieren. Fysiek en mentaal. Er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden. Dus ook naar Sparta. Alles is waar en sommige dingen zijn ook onzin. Ik denk dat vooral het gevoel leidend is. Of je nou training krijgt van een meervoudig nationaal triatleet kampioen of van de lokale banketbakker. Uiteindelijk ben je zelf diegene die er wat mee doet.
Ik lees, surf en hoor van anderen om te leren. Neem risico's en probeer andere dingen om te leren. Mijn lichaam is uniek. Net als die van alle anderen. Dun, dik, lang, klein, man en vrouw en elke versie daarvan werkt weer op een ander manier. Wat bij de een werkt, hoeft niet bij de ander te werken. Mensen oordelen al snel op elkaars manier van trainen. Alsof we het elkaar niet gunnen om beter te worden. Misschien zijn we jaloers, omdat we niet sneller progressie boeken dan een ander. Bang om stil te staan.
Als mijn lichaam roept: 'AUW, ' dan doe ik ook rustig aan. En als ik mij lekker voel geef ik gas. Het lichaam is begrenst door de geest. Daar ben ik van overtuigd. Als je niet verder wil lopen dan een marathon, dan lukt je dat ook niet en zul je nooit snappen waarom lopers dromen om de Spartathlon te lopen. Een enkele collega's op mijn werk kijken mij soms aan alsof ze water zien branden, wanneer ik vertel wat mijn hardloopambities zijn. Zo bijzonder vind ik het niet wat ik doe op loopgebied. Maar ik merk al snel dat ik dit soort dingen gewoon voor mezelf moet bewaren.
Ik ben al lang gestopt met uitleggen wat hardlopen me nu eigenlijk boeit tegen nietlopers. Ze snappen het toch niet!
BeantwoordenVerwijderenWay! Jij bent niet alleen goed in lopen. Jij bent ook goed in logjes schrijven. ik snap je, maar je hebt het zo geschreven dat zelfs een anti-loper dit zal kunnen invoelen.
BeantwoordenVerwijderenWanneer gaat het gebeuren en waar? Ik wil je graag volgen!
Ik doe wat jij doet, emotioneel gezien dan. Ik beleef hetzelfde, maar dan op een schaal van een-tiende, of zo ;-)
Ik leg het al niet meer uit aan non-runners, bewaar die energie liever om MIJN ding te doen. Net als dat joetjoep filmpje laatst, maar wat jij schrijft daar heb ik niets aan toe te voegen en dat is dat voordeel van runners onder elkaar.
BeantwoordenVerwijderenNiets aan toe te voegen en ook nog eens goed verwoord.
BeantwoordenVerwijderenDe look past zelfs in de lijn van dit artikel. Op naar Sparta.
Klopt as een bus... Je loopt voor je zelf en wat een ander er van vindt.. Ben al lang geleden opgehouden om dat uit te leggen, zowel aan lopers als niet-lopers.
BeantwoordenVerwijderenMaar... niet helemaal ophouden te vertellen hoor, zijn ook mensen die het graaaag horen!!
Thanx voor deze inspiratie!!
Je hebt helemaal gelijk; zo bijzonder is het niet (hardlopen naar Sparta), of toch wel?
BeantwoordenVerwijderenMaar die filosofische gedachten ken; ben ook zo'n gevoelsmens, die doet wat-ie denkt dat goed is, die uitprobeert, die ervaring heeft, dat ook..... (en dus toch ook stomme dingen doet)
Mooi gezegd!
BeantwoordenVerwijderenduidelijk verhaal... en laat ik je nou helemaal snappen.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad het gaat om het gevoel.......gewoon lekker lopen.Lang,kort of astronomisch,dat maakt ieder voor zich uit.Als ik voor mezelf spreek loop ik ooit een keer 43KM :-)
BeantwoordenVerwijderenMooi en duidelijk geschreven Ritchie
BeantwoordenVerwijderenLuister naar jezelf, je hart en je lichaam. Schema's mooi, maar je vult ze zelf in. Er zullen altijd (veel) mensen zijn die niets van lopen snappen. Probeer het niet meer uit te leggen, ze missen het puuuuure genieten. Eindeloos, .... heerlijk, .... km's, ..... allemaal voor ons. Loopse!
BeantwoordenVerwijderenKees
Ik had het niet beter kunnen zeggen , helemaal mee eens
BeantwoordenVerwijderenHi Ritchie wat ik nou weer amazing vind is dat je ondanks (misschien wel doordat) je zoveel km's maakt in de week op een doordeweekse avondttraining de hele groep het nakijken geeft vwb tempo... (OK, van Zurk daar gelaten natuurlijk..) En vwb enthousiasme, maar dat is wel duidelijk in het verhaal hierboven. Hoezo ik mag niet nog een rondje.... ;-)
BeantwoordenVerwijderen