Leiden

LEIDEN - Tsja wat moet ik vertellen over Leiden. Mooie stad. Dat sowieso. Weleens een paar keer geweest maar dat was het ook. Ergens in december '10 stond er op Twitter een actie waarin je een in een paar dagen tijd gratis kon inschrijven voor de Leiden Marathon. Nou als het gratis is dan moeten wij Nederlanders er snel bij zijn.


Het zou geen spannende dag worden. Geen PR brekende plannen, maar lopen op gevoel. Vooral twee dagen achter elkaar lang lopen was de bedoeling dit weekend. Eerst zaterdag een duurloop van 5 uur en de volgende dag de Leiden Marathon. Niet voor de lol (nou ja deels dan), maar vooral als training voor de Elfstedentochtloop over een paar weken.

Richard en Ronald kwam ik al snel tegen in de Pieterskerk. Lekker bijkletsen met een bakkie koffie erbij. Daarna richting het finishgebied om daar om te kleden en onze tassen in te leveren. Richard ging alvast richting het startvak voor de wedstrijdlopers. Ik ging nog ff naar de wc. Toen ik richting de start liep kwam ik al snel achter dat ik door moest lopen naar achteren. Elk vak heeft zijn eigen ingang. Voorop de wedstrijdlopers, daarachter de businesslopers en weet ik veel wat daar achter nog allemaal zit. Achteraan startten dus de recreanten. De halve en de hele marathonlopers in één vak. Uiteindelijk stond ik in het vak. Ergens achterin. Ik probeerde naar voren te kijken of ik de start kon zien. Nope. Die zag ik niet. Ik stond echt achterin tussen voor mij onbekende lopers.

Ik besefte pas hoe ver ik achterin stond toen ik vijf minuten na het startschot pas de start passeerde. Toch kon ik nog ff zwaaien naar Hans. Die kwam ik voor de tweede keer tegen. De eerste keer was voor de start. Daar hebben we nog ff snel een praatje gehouden. De eerste paar km's ergerde ik mij al aan de drukte. Ik kon mijn ritme niet vinden en als ik bijna lekker liep, dan moest ik links en rechts mensen ontwijken. Of nog erger, mensen inhalen door sprintjes te trekken door de berm. Ik was er eigenlijk al klaar mee.

Ik ga een licentie aanvragen. Niet omdat ik zo poepgoed ben, absoluut niet. Maar vooral omdat ik niet meer tegen die massa kan. Ik wil ook wel vanuit het wedstrijdvak starten. Of in ieder geval als ik de drukte wil vermijden. Het kan nooit de bedoeling zijn dat ik mij ga irriteren aan mensen die onbewust 'in de weg' lopen. Zij willen ook gewoon lekker lopen. Gezellig naast elkaar en babbelen met elkaar. Vooral een aantal business lopers hebben daar een handje van. Ik vind het allemaal prima als ze het parcours belemmeren voor anderen en voor opstoppingen zorgen bij de verzorgingsposten. Als het allemaal maar achter mij gebeurd...

Pas in de tweede ronde vond ik de omstandigheden persoonlijk beter. Er was ruimte en er heerste volledige rust. Tijdens de eerste ronde had ik het gevoel alsof ik in de rij stond voor de kassa van een supermarkt op een drukke zaterdagmiddag. De tweede ronde was meer mijn ding. Je zou bijna zeggen dat het uitgestorven was op sommige delen van het parcours. Ik zou niet voluit gaan de tweede ronde, maar ik heb zo goed mogelijk gelopen. Ik was vooral benieuwd naar wat er nog inzat na de 51km duurloop van de dag ervoor. De tijd van 3u41 ben ik dus enorm blij mee.

Dit was voor mij een soort test. Gevoelsmatig heb ik sterk gelopen. De laatste 5 km waren mijn snelste kilometers. Zit er nog iets van verbetering in door al die trainingskilometers de laatste tijd? Hebben die urenlange duurlopen in het weekend wel zin? Na zondag is het antwoord mij duidelijk. Op naar de Elfstedentocht.