Pagina's

maandag 4 juli 2011

1,5 liter in de rug van een kameel...

LES HAUTES RIVIERES - Trailrunning... Ik ben er nog niet helemaal over uit. Leonie: Queen of the Road, Martine: Queen of the Mountains. Ik sta er een beetje tussenin. Ben nergens goed in, dus ook nergens slecht ofzo, denk ik. Zoiets als mr. Average... Afgelopen weekend de Ardennes Megatrail voor de tweede keer gelopen. Een trail van 80 km met 4000 hoogtemeters.


Als import Fries heb ik weinig met hoogtelijnen te maken. De lokale viaducten zijn een beetje het hoogste wat er in mijn woonplaats te vinden is. De Veluwezoomtrail liep ik dit jaar 8 seconden sneller ten opzichte van vorig jaar. En dat ook nog eens zonder kater... Of het nu een echte trail is of een loop door het bos laat ik maar in het midden. Daar zijn de meningen over verdeeld.

Vorig jaar heb ik de Ardennes Megatrail voor een groot gedeelte met Richard gelopen. Dit jaar was Leonie aan de beurt. "Unfinished business" zoals Leonie dat zegt. Vorig jaar stapte ze rond het 40km punt uit. Voor haar dit jaar revanche. Ik had geen doel, behalve Leonie gezelschap houden. Proberen het een beetje leuk te maken onderweg.

Vrijdag stond in het teken van reizen, startnummers halen, tentje bouwen, droogvriesmaaltijden naar binnen werken en een biertje om het af te maken. Het enige wat er nog miste was een kampvuur en wat gitaarmuziek.

En na wat uurtjes slapen, een ontbijt om half vier 's nachts, voldoende sportvoeding voor meer als 12 uur en "1,5 liter in de rug van een kameel" (volgens Google Translate) staan we in het startvak. Martine, Leonie, Ingrid en ik. Ieders met een doel. Van training tot en met uitlopen. Het startschot klinkt om vijf uur en Martine verlies ik na nog geen 100 meter al uit het oog. Na 200 meter staan we all voor de eerste beklimming met vlak daar achteraan een afdaling waar je U tegen zegt. Dat zou ik nog niet eens met een mountainbike durven. Tenzij je een deathwish hebt...Uur na uur gaat dit patroon van klimmen en dalen door. Soms zo erg dat je vergeet om om je heen te kijken, want mooi was de omgeving wel. Absoluut waar.

Intussen proberen Leonie en ik tussen de zware stukken elkaar af te leiden met grappen en verhalen en probeert Leonie mij een Nepals liedje aan te leren, maar aangezien ik absoluut geen talenknobbel heb, gaat het via het ene en het ander oor linea recta de bergen in. Onderweg vinden we wat fotografen en we nemen rare poses aan om (later) snel onze foto's terug te kunnen vinden van de honderdduizend die er gemaakt zijn.

Er staan veel mensen van de organisatie langs de route. Niet alleen bij de verzorgingsposten, maar ook daar waar je misschien verkeerd zou lopen. Overigens moet je echt een loempia zijn wil je verdwalen, want de bergen hingen vol met lintjes en de paden waren volgekalkt met pijlen en letters. Ik bleef vlak bij Leonie (mijn Franse tolk) lopen als we mensen van de organisatie tegenkwamen. Op een gegeven moment vond ik het wel heel sneu dat ik niks anders kon terugzeggen dan 'merci' tegen die mensen die je volop aan het aanmoedigen waren. Mijn Franse vocabulair houdt zo'n beetje op bij 'Du pain, du vin, du boursin' zeg maar...

De tijd vliegt voorbij. De km's wat minder. Leonie krijgt een sms binnen. Ze roept: 'Tinus heeft gewonnen in 12 uur nogwat!' ' OMG, daar teken ik voor!' roep ik terug. Ik kijk op dat moment op mijn horloge en begin te rekenen. Ik realiseer me op dat moment dat we pas op 61 km zitten. Ieders zijn talent. Stilletjes in mijzelf vraag ik me af waar die van mij is.

Op het laatst worden we nog getrakteerd op een toetje. Ik had mijn buddy al gewaarschuwd daarover. Een paar km voor het eind wordt je nog ff de berg op gedirigeerd terwijl je op de achtergrond al het gebrul door de speakers hoort en het applaus van de op dat moment binnenkomende lopers. Intussen probeer ik Leonie te sussen, want het leek wel op een vulkaanuitbarsting daar boven op de berg.

Vlak voor het eind kan ze ff afkoelen in de rivier. Die moest nog ff doorwaad worden om bij de finish te komen. De laatste honderden meters werden zoals iedereen dat deed hardlopend afgeleg. Na iets minder als 17 uur finishten Leo en ik de Ardennes Megatrail. Twee uur voor de limiet. Later las ik dat de laatste lopen in de laatste minuut binnenkwam!

Deze loop draag ik op aan Leonie. Die sowieso niet houd van unfinished business en nog minder aan bergen. We hebben gelachen onderweg. Ik heb de frustraties mogen verteren van haar. Onderweg zelfs nog ruimte om te planken, maar zij flikt het gewoon om bijna 17 uur iets te doen wat ze helemaal niet leuk vind! Dat vind ik nog eens doorzettingsvermogen. Ik ben trots op je bud! You fucking did it! Bravo!

*Ps. Beeldmateriaal volgt.


10 opmerkingen:

  1. Kippenvel logje. Prachtig.Mooie ode aan unfinished business.

    Waar ligt jouw talent? Als iemand die nog nooit langer dan 23 km heeft gelopen durf ik mijn vinger wel op te steken!

    Leuk. Ik wacht op de foto's!

    Ik heb een nieuwe kamelenrug gekocht in Canada. Lichtblauw....for women....da's dan weer mijn talent: lopen tot een shop-excuss maken :-D

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Knappe prestatie Ritchie en dat nog geen week na de Veluwezoomtrail. De meesten zijn na een keer al klaar met de AMT, of beginnen er niet eens aan. Jij loopt hem gewoon voor de 2e keer. Respect.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Benen van elastiek en een bult op de rug vant lopen.Je doet nogal zo een week na de Veluwezoomtrial.Mooi verslag heb je er van gemaakt,jammer dat er geen video van is.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fuckie, niet de eerste......maar toch: you rock!!! I owe you BIG time! Ennuh: http://www.youtube.com/watch?v=iFpYVlTzHX4

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mister Average..yeah right!
    Respect voor jullie prestatie.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. I have tears in my eyes cuz I am freaking impressed!!! You guys ROCK. So you must be the king of the mountains n the roads ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  7. mr Average uit plat Friesland doet het toch maar wel in de bossen en de bergen! En blijkbaar heeft die kleine blonde uit 020 je aanwezig bovenaards gewaardeerd.
    Klasse dus, je doet het gewoon, uuhh gemideld dus.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Oooohhhhhh ..... resham firiri ..... brings back memories!! Mooi (ontroerend) verhaal Ritchie en weer n super prestatie!!

    Annemarie

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Okay mr. Average... dat jouw lijf doet dat toch maar even, in de bergen, op het asfalt alsof het niets voorstelt. Terwijl ze mij hier al voor gek verklaren als ik er (met moeite) 25 loop! Wat maakt dat mij? Miss Match? Misschien is dat wel jouw talent... jouw vermogen om te genieten van alle verschillende terreinen!
    Weer één super gelopen!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Heel mooi allemaal , en heel goed van jullie om lekker 17 uur te doen wat je niet leuk vindt;-)
    Ik was blij dat ik er niet bij was éénmaal is meer dan genoeg ook ik vindt er geen ruk aan :-)

    BeantwoordenVerwijderen