Elfsteeddiedas: Een barre tocht PART 1

LEEUWARDEN - December 2010...

R: 'Ik wil de elfstedentocht weleens lopen.'
L: 'Nog een buddy nodig voor onderweg?'
R: 'Sgoet'
L: 'Hoe lang is dat kreng eigenlijk?'
R: 'Ongeveer 205 km ofzo...'
L: 'Wel in twee dagen, hoor! Anders heet dat te vroeg pieken...'
R: 'Oh, okee'
L: 'Laten we de anderen ook vragen en er een teambuildingsrondje van maken, hehehe.'

Na een twittersessie van 5 minuten met Martine en Richard erbij was het idee vastgelegd. Nadat we elkaars loopagenda's naast elkaar hebben gelegd, hebben we een datum geprikt. 4 en 5 juni zou het gebeuren. "It Giet Oan"

 Niks moet, alles mag. Voor de één training, voor de ander gewoon voor de lol, en voor mij vooral om samen te zijn. Vriendschap. Onze passie van lopen heeft ons bij elkaar gebracht. En toch zijn we allemaal anders. Andere trainingsmethodes, wel een trainer, geen trainer, eigen trainer, de één bij een loopgroep, de ander weer sinds kort lid van een atletiekvereniging, maar wel tot doel om allemaal zo voorbereid mogelijk te verschijnen aan de start van de Sparthathlon in 2012. En dat komt steeds dichterbij.

Vrijdag sliepen Léonie, Martine en Richard hier. Toen was het al een feest. Léonie had weer iets geregeld. Ze had schaatspakken meegenomen en daar moesten natuurlijk wel ludieke foto's van worden gemaakt. Uiteindelijk lagen we te planken op het randje van de vijverbak naast Holland Casino, daar waar we zouden finishen op de zondag.

Planking

Waar moet je dan beginnen? Een dag lopen. Starten in Leeuwarden. Eindigen in Bolsward. Laten we vooral zeggen dat het een hete dag was. een barre tocht door de hitte. Zo liepen we dus vanuit Leeuwarden richting Dokkum. Léonie, Richard en ik lopen. Martine op de ATB. Toen was het al warm. Onderweg kwamen we de Elfstedentocht wandelaars nog tegen die bezig waren met hun laatste etappen vanuit Dokkum naar Leeuwarden. Zij waren afgelopen dinsdag al begonnen met hun vijfdaagse wandeltocht. In Dokkum (26km) zou mijn schoonzus met haar gezin klaarstaan met een kleine verzorgingspost. Na een kleine minuten liepen we weer verder. Richting Franeker.

Via een groot gedeelte van de Dokkumer Ee liepen we richting Stiens. De hitte nam toe. Inmiddels stond de zon al op zijn hoogste punt. In Stiens (46km) zouden Arjen en Karin ons verzorgen. Arjen had een mooie locatie uitgekozen bij het sportpark waar we ff in de schaduw oa onze bidons konden vullen en cola konden drinken. Arjen en Karin zouden ook de tweede dag op de route staan om ons te verzorgen. Het was gezellig, maar we moesten ook weer verder. Verder naar Franeker. Waar Bjorn ons zou opwachten.

Verzorging dzv Arjen in Stiens

Het bleef maar warm. We hadden nadat we Dokkum passeerden grotendeels de wind in de rug, maar het zorgde niet echt voor afkoeling. Op sommige delen van de route was het windstil en dan leek het wel of je in een heteluchtoven zat met je winterjas aan. Via het kanaal de Ried liepen we Franeker binnen. Iets voor Franeker fietste Bjorn ons al tegemoet en schoot hij ons bijna dood met zijn Canon...

Frentsjer planking!

In Franeker (69km)hebben we ff gepauzeerd. Hier heb ik een grote fout gemaakt. Ik had zo zin in die petfles cola die Bjorn aan mij gaf, dat ik die in een keer achterover sloeg. Hier had ik de volgende 10 km last van. Het was ook geen slimme actie, maar soms kan je het ook niet laten om iets doms te doen. De opstart na deze stop ging bij iedereen al wat stroever, maar na een aantal minuten waren de spieren weer warm. Na een kilometer of twee liepen we het hartje centrum uit en waren we op weg na de één na laatste stad van vandaag: Harlingen.

Bijschrift toevoegen

De afstand van Franeker naar Harlingen was iets meer als 11 km. Bijna alleen maar rechtdoor. Onder het viaduct door en de bocht mee naar links volgen. Het werd alweer wat minder warm en dat scheelde enorm. Het was nu ook wel wat makkelijker om in de schaduw te lopen, aangezien de zon al wat lager hing. In Harlingen (80km) werden wij opgewacht door Raymond en Patricia. Zij zouden ons pas aan de andere kant van Harlingen opwachten. We moesten nog eerst via de havens en grachten zo'n twee km doorlopen naar het afgesproken punt. Hier lag ook weer een complete picknicktafel gereed. En ook hier had ik weer teveel cola op...

Patricia, Léonie en Raymond

Nu nog het laatste stuk van de eerste dag. Via Witmarsum (90km), waar Gerjanna zou staan, door naar Bolsward. Tot 86 km ging het goed. Daarna was het ff twijfelen. Het pijltje op mijn Garmin wees het weiland in... Ik zag wel een onverhard pad met wat bandensporen. We bleven toch op de verharde weg  en we zijn om het weiland heen gelopen. Uiteindelijk maakte het qua afstand niet uit. Na wat heen en weer bellen ving Gerjanna ons op. Zij was op de fiets ons tegemoet gaan fietsen, want we kwamen nu van een andere kant dan gepland. In eerste instantie zouden we nog een korte stop doen bij Gerjanna, maar we besloten na twee glazen cola maar gelijk door te gaan. De laatste kilometers waren in zicht en we waren er wel klaar mee voor vandaag. We hadden aan Gerjanna gevraagd om mee te fietsten naar het hotel.

Met Gerjanna voorop de laatste km's naar Bolsward

Uiteindelijk het laatste bordje van vandaag in zicht. Bolsward. Het was een lange dag. Met de gedachten dat je nog niet eens op de helft bent. Zondag is het meer als tien km verder. Dus met die gedachte stop je bij het eindpunt van de eerste dag. 99,88 km gelopen. Nog meer als de helft te gaan. 's Avonds stond Carmen van Topfysio  op ons te wachten. Léonie en ik verheugden ons de hele dag al op de massage die op ons te wachten stond in hotel de Wijnberg. Richard heeft een soort van massage-tegoedbon gekregen van Kees. Richard kennende blijft deze waardebon heel lang mooi. Richard houdt er niet van als vrouwen aan zijn benen zitten. Sissy...

De laatste voor vandaag

Wordt vervolgd....